Briesje
Zo’n lekker fris windje wat alles weer nieuw maakt. Het blaast stof en spinnenrag weg en maakt plaats voor nieuwe gedachten en ideeën.
Awareness..
Ik had dat briesje nodig! Soms loop je, zonder dat je het direct beseft, een beetje vast. Niet zozeer dat ik niet meer weet wat te doen, maar meer zoiets van: ‘Ben ik nog wel goed bezig?’ De dood van mijn dierbare vriend heeft opeens een heleboel in een ander perspectief gezet. Heeft mij ineens weer bewust doen inzien dat je niet altijd ALLE tijd krijgt. Dat het zomaar ineens over kan zijn.
A bag full of..
En dan zit je opeens met een hoofd vol vragen je leven te beschouwen. Waarom blijf ik zo hard werken? Moet ik me zo blijven focussen op dat ene bedrijf? Wat is nou eigenlijk ECHT belangrijk voor mij? Blijf ik nog een jaar naar die afgezaagde eettafel kijken of naar de zoveelste schimmelaanval op het plafond in mijn badkamer? Pfffft
Zonder tranen
Dat briesje komt perfect op tijd. Ik heb een paar weekjes nodig gehad om het verlies van Rogier te accepteren en vooral blij te zijn met de momenten die ons gegund zijn. Ik heb zulke leuke herinneringen en ben zo dankbaar voor de mooie gesprekken die we hebben gehad en ik kan weer gewoon glimlachen wanneer ik denk aan de waanzinnige lol en lachbuien die we hebben gehad.
Ik heb dus in die paar weekjes mijn eigen leven weer eens onder de loep genomen.
Wat maakt mij nou oprecht blij, waar gaan mijn ogen van glinsteren en van wat word ik nou echt gelukkig?
VERNON HOWARD
Woesh…
En ik heb alles weer helder! Dat briesje heeft heerlijk ruimte gemaakt. Alles wat als los zand in mijn hoofd ‘dwarrelde’ is in een hoekje geblazen en heb ik vervolgens opgeveegd en weggegooid! En nee, ik ga jullie niet lastigvallen met mijn hersenspinsels, maar ik kan wel vertellen dat mijn focus weer scherp is en dat mijn doelen en dromen weer staan te glimmen en wachten tot ze gerealiseerd zullen worden.
Fun!
Ook heb ik een paar leuke dingen ingepland. Deze maand ga ik een verdieping op mijn coaching volgen in Engeland. Ik ga voor het eerst in mijn leven ergens helemaal alleen naar toe! Nu ik toch lekker bezig ben, heb ik mijn hele huis op zijn kop gezet en ben mijn hele interieur aan het vernieuwen. Ik heb ‘gewoon’ de meubels van mijn dromen gekocht en ben alles aan het verven en veranderen. November aanstaande organiseer ik weer een stilteretraite in Driebergen en ben ik eindelijk een ‘introductie naar de stilte’ aan het voorbereiden.
Vervolgens heb ik, op advies van mijn jongens, besloten niet meer zulke lange dagen te maken en meer te gaan genieten. Ik heb een fantastisch lopende business en eerlijk gezegd, kan ik eigenlijk al twee jaar met pensioen. Mijn jongens vinden dat ik dat verdiend heb en daar ben ik het eigenlijk wel mee eens. En ‘last but not least’ ga ik binnenkort een maquette laten maken van mijn houten droomhuisje wat ik aan de rand van een bos, ergens, in een straal van hooguit anderhalf uur afstand van Rotterdam, wil laten bouwen.
Ook toe aan een fris briesje? Stel jezelf dan deze 5 vragen vragen:
- Wat doe je graag. Wat laat je ogen glinsteren en doet je hart sneller kloppen?
- Waar vind je absoluut helemaal niets aan?
- Wat zou je doen wanneer je de verzekering krijgt dat het niet mis kan gaan?
- Waar ben je hartstikke goed in? Wat doe je met twee vingers in je neus?
- Hoe kan je waarde toevoegen aan deze ‘wervelende en chaotische’ wereld?
Als je antwoord hebt gegeven op deze vragen dan heb je een aardig beeld ontwikkeld van die dingen die je nog zou willen doen of die je zou willen/moeten veranderen in je leven. Dan hoef je alleen nog maar alle luiken open te zetten en dat heerlijke frisse briesje haar gang te laten gaan.
Breeze in…
breeze out…
Whow, erg pakkende tekst! Zet ook wij weer eens aan het denken. Dankjewel Astrid!
Mooi verwoord Astrid! Zet ons allen aan het denken….ik ken het, maar leer veel van je! 😘 Ooit ben ik ook zover! Hihihi je bent goed bezig! Thanxx hier kan ik wat mee 😘💖
Dankjewel Chantal.. Fijn om te horen dat het je tot nadenken zet.
Hee Marianne, dankjewel voor je mooie compliment. Het zijn vaak die kleine dingen die je aan het denken zetten hè:)
Het verlies van een dierbare is altijd een reflectiemoment. Waar ben ik mee bezig en wie weet lig ik dadelijk ook naast mijn stoel en kan ik dan tevreden terug kijken op het leven wat ik heb geleefd. Heb ik genoten, energie gedeeld met lieve mensen. Het vinden van een belans aan momenten voor jezelf en voor anderen. Niet afgeleid door alle luxe en het medialawaai, luisteren naar het geluid van de Natuur. Geniet!
En zo is het Jeroen!