Ik ben er klaar voor

Je leest ze wel, die advertenties op de social media pagina’s: ‘Ik ben weer beschikbaar en toe aan een nieuwe uitdaging’. Ik ben hierdoor aardig getriggerd, want ik vraag me echt oprecht af of dat wel zo is. De ervaring leert dat die mensen meestal alleen maar een andere baan willen, het liefst in hun welbekende straatje. Er zijn beduidend minder mensen die het aflopen van een contract zien als een nieuw begin. Als een mogelijkheid te gaan exploreren waar ze nog meer goed in zijn of op onderzoek gaan om toch die droom te gaan najagen.

Ja maar…

Doorgaans wint de angst of het ‘gezonde’ verstand. Er is altijd die stem in ons hoofd, en als die het even laat afweten, dan zijn het wel de mensen in je omgeving die constant bezig zijn om jou te ‘beschermen’. De vaak welgemeende adviezen, meestal gebaseerd op angst voor het onbekende, zijn niet van de lucht: ‘Doe maar gewoon dan doe je gek zat’ of ‘Wie denk je wel dat je bent’ of nog erger: ‘Blijf vooral doen wat je altijd doet, want dit kan je echt niet’. Iedereen maar dan ook iedereen heeft dit weleens ervaren.

‘Als’

Maar ook iedereen heeft, soms echt ver weggestopt, ook verlangens of zaken die ze willen bereiken of doen. Vraag aan iemand wat hij of zij gaat doen als ze de miljoenen jackpot zouden winnen. Het is dan net of er een kraan wordt opengedraaid. De meeste zeggen acuut te zullen stoppen met hun werk. Anderen willen een droomhuis kopen, een wereldreis maken, schulden afbetalen of weet ik het wat. Ze laten het dan wel afhangen van andere factoren buiten henzelf.

Een sprong in het diepe

Er zijn echter ook mensen die plots een heel andere richting in willen slaan. Die zelf een wending in hun leven willen en het onbekende willen gaan onderzoeken. Zij ervaren, diep binnen in zichzelf, een ‘onrust’, een weten dat er meer is dan wat zij kennen of weten. Het zijn die vrije zielen die iets willen achterlaten aan de wereld, iets wat ertoe doet. Ze weten nog niet precies hoe of wat maar gaan de uitdaging enthousiast aan.

Ja een echte uitdaging!

Dit kan je hele bestaan aardig op zijn kop zetten. Je wordt geconfronteerd met van alles: jezelf (ik begrijp mezelf soms ECHT niet), de ‘pruttelgeluidjes’ van die ander, onmogelijkheden, kansen, problemen, onnoemelijk veel plezier (want je doet echt waar je hart naar uit gaat), ontelbare leermomenten en ja, vaak ook pure frustratie en zo nu en dan momentjes van pure wanhoop inclusief de ‘pruttelgeluidjes’ van jezelf (‘Waar ben ik aan begonnen’ en ‘waarom gaat het niet precies zoals ik het heb bedacht’).